پروتکل SMB مخفف عبارت Server Message Block میباشد که توسط IBM در اواسط دهه هشتاد میلادی ابداع گردید و در ادامه شرکت مایکروسافت آن را توسعه داده است. این پروتکل در لایه کاربردی کار میکند و فعالیتهایی از قبیل ایجاد یک مکانیزم ارتباط مبتنی بر احراز هویت در شبکه، اشتراکگذاری فایل، مدیریت راهدور و به اشتراکگذاری چاپگر را فراهم مینماید.
SMB یک پروتکل سطح بالا بوده که میتواند بر روی TCP/IP ، NetBEUI و IPX/SPX مورد استفاده قرار گیرد. در صورتیکه TCP/IP و یا NETBEUI بر روی سیستم در حال استفاده باشند، NETBIOS API مورد استفاده قرار میگیرد.
در واقع SMB پروتکلی جهت به اشتراکگذاری فایلها، چاپگرها، پورتهای سریال، mailslotها، named pipeها، APIها و در کل ارتباطات مختلف بین گرههای موجود در یک شبکه میباشد. mailslot و named pipe روشهایی برای پیادهسازی IPC میباشند. IPC یا InterProcess Communication (ارتباط-درون-پردازشی) روی سیستمعاملهای دیگری غیر از ویندوز نیز یافت میشود. در حقیقت IPC یک اشتراکگذاری مجازی شبکه است که برای آسانتر نمودن ارتباط بین فرآیندهای تجهیزات موجود در شبکه استفاده میشود. IPC از پروتکل SMB استفاده میکند و برای شروع یک نشست ارتباطی استفاده میشود (نامکاربری و کلمه عبور را قبل از اتصال به اشتراک، احراز اصالت میکند). همچنین IPC برای نرمافزارهایServer/Client ای نیز استفاده میشود. برای نرمافزارهای کوچکی که روی کامپیوتر اجرا میشوند، IPC میتواند بدون آنکه هر کاربر نیاز به وارد نمودن نام کاربری و پسورد بر روی سرویسدهنده داشته باشد، به سرویسدهنده متصل شود. در حقیقت IPC برای راحتی ارتباطات بین پردازشها و کامپیوترهایی استفاده میشود که اغلب برای رد و بدل کردن اطلاعات مربوط به احراز هویت(Authentication) بین کامپیوترها بهکار گرفته میشوند.
SMB روشی استاندارد برای دسترسی به فایل از راهدور برای استفاده میلیونها رایانه در یک زمان پدید آورده است. بنابراین با استفاده از پروتکلSMB یک کاربر برنامهکاربردی میتواند به فایلهای یک سرویسدهنده راهدور و دیگر منابع آن از جمله چاپگر دسترسی داشته باشد. بهعبارتدیگر یک برنامهکاربردی میتواند فایلهایی را از روی سرویسدهنده راهدور بخواند، ایجاد کند و یا بهروزرسانی نماید. همچنین میتواند با هر برنامه سرویس دهنده که برای دریافت درخواستهای مشتری SMB راهاندازی شده است ارتباط برقرار نماید.
- 24